Wielka Sobota – Liturgia Wigilii Paschalnej
Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania na Zmartwychwstanie Jezusa. Uroczystości w kościele rozpoczynają się po zmroku. W Konkatedrze Liturgii Wigilii Paschalnej przewodniczył ks. Proboszcz Krzysztof Nojman. Podczas tej liturgii wierni odnowili przyrzeczenia chrzcielne.
W Wielką Sobotę, jak co roku pod Konkatedrą, przez kilka godzin święcone są pokarmy wielkanocne: chleb – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięso – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajka, które symbolizują nowe życie.
Wielkanoc zaczyna się w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją liturgia światła. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał – symbol zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: „Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen”. Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę.
Procesyjnie Paschał wnosi się do okrytej mrokiem świątyni, a wierni zapalają od niego swoje świece, przekazując sobie wzajemnie światło. Niezwykle wymowny jest widok rozszerzającej się jasności, która w końcu wypełnia cały kościół. Po dojściu kapłana do prezbiterium i wypowiedzeniu po raz trzeci słów: „Światło Chrystusa. W. Bogu niech będą dzięki” w świątyni zapala się oświetlenie. Zwieńczeniem obrzędu światła jest uroczysta pieśń (Pochwała Paschału) – Exultet, która zaczyna się od słów: „Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo!”.
Dalsza część liturgii paschalnej to czytania przeplatane psalmami. Przypominają one całą historię zbawienia, poczynając od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, proroctwa zapowiadające Mesjasza aż do Ewangelii o Zmartwychwstaniu Jezusa.
W homilii ks. Proboszcz przypomniał, że święta Wielkanocne, są najważniejszym momentem w roku liturgicznym – Wigilia Paschalna, którą przeżywamy słusznie nazywana jest wigilią wszystkich wigilii. To jest centralny, najważniejszy moment całego roku liturgicznego życia Kościoła, który właśnie w tę świętą Wielką Noc czuwa na całym świecie, aby przeżyć wraz z Jezusem swoją Pasję, czyli przejście. Jest to przejście ze śmierci do życia – Zmartwychwstanie. Kapłan zachęcał wiernych do odpowiedzi na pytania związanych z otrzymanym w dzieciństwie sakramentem chrztu św. – Czy zdajemy sobie, tak naprawdę, sprawę jak wielki dar otrzymaliśmy kiedyś na chrzcie św.? Uświadamiamy sobie, że tym darem jest łaska, jest wiara. Niech tej nocy każdy z nas, choć przez chwilę zastanowi się jak rozwinąłem, jak pomnożyłem dar wiary otrzymany na chrzcie św.? Co w swoim życiu zrobiłem, uczyniłem ze swojej wiary? – mówił ks. Proboszcz. Zwracał również uwagę, by swoim przykładem dawać świadectwo wiary innym niewierzącym – Skoro jesteśmy ludźmi wiary, chrześcijanami, to to do czegoś nas wszystkich zobowiązuje. Zobowiązuje do tego, aby starać się na co dzień żyć wiarą. Aby wszyscy inni, którzy nie żyją wiarą, którzy nie wierzą w Boga patrząc na nas, mogli się zachwycać nami, naszym zachowaniem, naszym życiem, naszą postawą. Aby patrząc na nas mogli powiedzieć: patrzcie to są właśnie chrześcijanie, oni tak właśnie żyją, oni tak właśnie postępują, miłują nieprzyjaciół swoich, potrafią przebaczać, potrafią służyć innym, potrafią miłować drugiego człowieka, potrafią być ludźmi dobrymi. Na zakończenie homilii ks. Krzysztof Nojman nawiązał do trwającego w Kościele Roku św. Brata Alberta. – „Być dobrym jak chleb” – to hasło towarzyszy nam kiedy stawaliśmy dzisiaj przy Grobie Pańskim w naszej świątyni. Być dobrym jak chleb, jak chleb, który leży na stole i z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić. Niech również te słowa towarzyszą nam tej nocy, niech towarzyszą nam w ciągu tych świąt najważniejszych, świąt Zmartwychwstania Pańskiego – zakończył celebrans.
Liturgię chrzcielną poprzedziło odśpiewanie Litanii do Wszystkich Świętych, która podkreśla jedność Kościoła. Następnie Ks. Proboszcz dokonał poświęcenia wody, która przez cały rok będzie służyła przede wszystkim do chrztu. Wszyscy wierni odnowili swoje przyrzeczenia chrzcielne wyrzekając się grzechu, Szatana i wszystkiego, co prowadzi do zła oraz wyznając wiarę w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Wigilia Paschalna zakończyła się Eucharystią i procesją rezurekcyjną.
W obrzędach Triduum Paschalnego uczestniczył chór parafialny pw. św. Grzegorza pod dyr. Magdaleny Nowickiej.
Tekst i zdjęcia: JR
Tekst na podstawie: KAI / psd / deon.pl
Zobacz również: Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Grób Pański
(kolejne zdjęcia ładują się podczas przewijania strony)
