Pasterka w Konkatedrze

W Konkatedrze Msza Święta Pasterska tradycyjnie już sprawowana była o godz. 22.00 oraz o północy. Tej wyjątkowej liturgii przewodniczył ks. Proboszcz Adam Kosmała.

O godz. 22.00 homilię wygłosił ks. proboszcz Adam Kosmała, natomiast Pasterce o północy diakon Alan Czerwiński. Obie homilie, choć różne w formie i akcentach, prowadziły wiernych do jednego centrum – Jezusa Chrystusa, który jest Światłem i Księciem Pokoju.

Na początku homilii ks. Adam Kosmała odwołał się do słów kolędy. – Jakieś światło nad Betlejem się rozchodzi, W środku nocy przerażony świat się budzi. Dzisiaj Chrystus tutaj właśnie się narodził, Do nas przyszedł, bo ukochał wszystkich ludzi – zaśpiewał ks. Proboszcz. To właśnie światło stało się głównym motywem jego rozważań. Kapłan dzielił się osobistym świadectwem odbytych pielgrzymek. Wspomniał nocną wędrówkę na Górę Synaj, by na szczycie doświadczyć wschodu słońca. – Wszystko błyszczało złotym kolorem. I jeszcze chwilę wcześniej było przeraźliwie zimno, a teraz w jednej chwili zrobiło się gorąco – mówił. Natomiast w Meksyku, na oceanie, doświadczył zachodu. – Sternik wyłączył silnik i w ciszy spoglądaliśmy na zachód, słońce bardzo powoli zbliżało się do wody i wszyscy mogliśmy oglądać cudowny zachód słońca w przepięknych czerwonych i żółtych odcieniach, tarcza słońca powoli znikała w lazurowym oceanie – dodał. Podkreślił, że to doświadczenie stało się obrazem duchowej prawdy, w której Chrystus przychodzi jak światło, które w jednej chwili potrafi rozproszyć ciemność i ogrzać ludzkie serca. W dalszej części homilii ks. Proboszcz przywołał słowa nowo wybranego papieża Leona XIV, który zachęcał do modlitwy o pokój na świecie oraz do osobistego zatrzymania się przy żłóbku, aby „choć chwilę z Nim pobyć”.

Homilię podczas Pasterki o północy wygłosił diakon Alan Czerwiński, który podjął refleksję nad brakiem pokoju we współczesnym świecie. – Spoglądając na otaczający nas świat możemy zobaczyć, że pokój to „towar” deficytowy. Nieustanny brak pokoju, nie jest doświadczeniem, które towarzyszy tylko i wyłącznie nam – ludziom XXI wieku – mówił. Odwołując się do proroka Izajasza mówił o „ciemności” grzechu i o „światłości wielkiej, którą jest Boży Syn”. Wskazał na symbolikę z początku Mszy św. Pasterskiej. – Ten symboliczny obraz pięknie wyraziła dzisiejsza procesja wejścia. Gdy w naszym kościele było ciemno, wnieśliśmy małego Jezusa. Po umieszczeniu Go w stajence, zabłysły światła, które rozświetliły zupełną ciemność naszej świątyni. Bowiem to właśnie w Jezusie możemy dostrzec tego, który w końcu miał przyjść, aby rozświetlić ciemność – powiedział diakon Alan. Podkreślał, że Jezus przyszedł na ziemię w ciszy i ubóstwie. – Dlaczego w ciszy? Bo w ciszy możemy w końcu usłyszeć cichy głos Boga, który tak naprawdę nieustannie pragnie do nas mówić. Dlaczego w ubóstwie? Bo prawdziwa wartość człowieczeństwa nie jest mierzona w złotówkach, dolarach czy euro – zaznaczył. Zachęcał, aby codziennie wybierać przebaczenie, życzliwość i ofiarność, a źródłem siły stała się Eucharystia.

Na zakończenie Pasterek ks. Proboszcz złożył życzenia Parafianom i Gościom.

Podczas pierwszej Pasterki z ks. Proboszczem modlił się ks. prał. Tomasz Ilski, ks. Eugeniusz Krawczyk i diakon Alan Czerwiński, natomiast o północy ks. Artur Zmyślony, ks. Łukasz Urban oraz diakon Alan Czerwiński.

Uroczystość uświetnił Chór Konkatedralny św. Grzegorza pod dyr. Magdaleny Nowickiej (o godz. 22.00) oraz młodzieżowy zespół Drużyny Pasterza (o północy).

Tekst i zdjęcia: Jacek Ryczkiewicz

Pasterka w Konkatedrze 2025