Betlejemskie Światło Pokoju
W sobotę, na tydzień przed świętami Bożego Narodzenia, do Konkatedry dotarło Betlejemskie Światło Pokoju. Tradycyjnie podczas Mszy św. ogień przekazali harcerze, skąd trafi on do wszystkich parafii ostrowskich.
Betlejemskie Światełko Pokoju, niesione harcerską sztafetą przez całą Polskę dotarło do Ostrowa Wielkopolskiego. Tegorocznym hasłem przekazywania Betlejemskiego Światła Pokoju jest „Światło Nadziei”. Betlejemskie Światło Pokoju zorganizowano po raz pierwszy w 1986 roku w austriackiej miejscowości Linz. W naszym kraju zwyczaj ten trwa od 1991 roku. Polscy harcerze przejmują ogień od skautów słowackich i przekazują dalej na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód – do Niemiec, a także na północ – do Szwecji.
Zabierz do domu Betlejemskie Światło Pokoju
Wystarczy przynieść ze sobą znicz i odpalić płomień od płonącego ognia przy Kaplicy Wieczystej Adoracji
„Światło z Betlejem nową światu da nadzieję…” – tak od lat śpiewamy w grudniu każdego roku, przekazując Betlejemskie Światło Pokoju. W kolejnych miesiącach trwania pandemii koronawirusa, w czasie, gdy wydaje się, że zaczynamy wychodzić z niej małymi krokami, po roku aktywnej służby, którą daliśmy światu, kolejnym etapem jest nieść temuż światu nadzieję. Z Groty Narodzenia Jezusa Chrystusa w Betlejem chcemy przynieść nadzieję na Światło pełne ciepła i miłości, które ma moc rozświetlić naszą codzienność blaskiem nowości lepszego życia. Jak biblijny Abraham, chcemy uwierzyć nadziei wbrew nadziei (por. Rz 4,18) i wyjść w świat, niosąc mu dar braterstwa i życzliwości. Sami umocnieni wielomiesięczną służbą na rzecz drugiego człowieka, pragniemy umacniać wiarę na lepsze jutro, realizując znane wszystkim nam słowa założyciela skautingu, gen. Roberta Baden-Powella: „starajcie się zostawić ten świat choć trochę lepszym, niż go zastaliście”. Dlatego przekazując płomień Betlejemskiego Światła Pokoju, chcemy dać wszystkim „Światło Nadziei” na:
Lepszy świat
„Nadzieja zawiera w sobie światło mocniejsze od ciemności, jakie panują w naszych sercach”, powiedział św. Jan Paweł II w polskim Parlamencie 11 czerwca 1999 roku. Czas pandemii życie niejednego i niejednej z nas wywrócił „do góry nogami”. Nauczyliśmy się pracować zdalnie, uczyć zdalnie i żyć zdalnie. Wielu doświadczyło bólu utraty bliskich, a jednocześnie zaczęliśmy doceniać tych, których mamy najbliżej. Betlejemski płomień przekazywany z rąk do rąk wyraża naszą nadzieję, że przyjdzie taki czas, iż będziemy mogli na nowo cieszyć się sobą, podawać sobie ręce, wymienić uściski i zacząć budować nową rzeczywistość świata po pandemii. Świata, gdzie braterstwo, służba, pomoc – ideały tak bliskie każdemu harcerzowi i każdej harcerce – staną się fundamentem nowych relacji i zasad funkcjonowania.
Lepszego ja
Niosąc innym „Światło Nadziei”, sami nie możemy i nie chcemy zostać w miejscu. Pragniemy nieustannie się rozwijać i pracować nad sobą. Chcemy kształtować swoje charaktery w oparciu o harcerskie ideały zapisane w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim. To pragnienie, wraz ze Światłem, przekazujemy dalej, by każdy potrafił stawiać sobie wymagania, nawet jeśli inni od niego tego nie wymagają (por. św. Jan Paweł II, Jasna Góra, 1983). Tylko w ten sposób jesteśmy w stanie zmienić ten nasz świat, zostawić go odrobinę lepszym.
