Papież Franciszek odszedł do Domu Ojca

Ost. aktualizacja: 26.04.2025 godz. 15.43 – W Poniedziałek Wielkanocny o godz. 7.35 odszedł do Domu Ojca papież Franciszek. 17 grudnia Ojciec Święty skończył 88 lat. O śmierci Franciszka poinformował kard. Kevin Farrell.

Aktualizacje na dole strony – tutaj

Jorge Mario Bergoglio urodził się 17 grudnia 1936 roku w Buenos Aires w Argentynie jako jeden z pięciorga dzieci włoskich imigrantów. W młodości przechodził ciężką chorobę płuc i wówczas wycięto ich część. Ukończył technikum chemiczne, a następnie wybrał drogę kapłańską, wstępując do Diecezjalnego Seminarium Duchownego w Villa Devoto. 11 marca 1958 wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. Ukończył studia humanistyczne w Chile i wrócił do Argentyny w 1963 roku, aby ukończyć studia filozoficzne w Colegio de San José w San Miguel. Od 1964 do 1965 wykładał literaturę i psychologię w Immaculate Conception College w Santa Fé, a w 1966 wykładał ten sam przedmiot w Colegio del Salvatore w Buenos Aires. 13 grudnia 1969 roku przyjął święcenia kapłańskie, a wieczystą profesję złożył 22 kwietnia 1973. 31 lipca 1973 został mianowany prowincjałem jezuitów w Argentynie i piastował ten urząd przez sześć lat. W 1992 roku został biskupem, a w 1998 roku arcybiskupem Buenos Aires. W 2001 roku został mianowany przez papieża Jana Pawła II kardynałem. Jako arcybiskup Buenos Aires — diecezji liczącej ponad trzy miliony mieszkańców — stworzył projekt misyjny oparty na komunii i ewangelizacji. Miał cztery główne cele: wspólnoty otwarte i braterskie, świadomy świecki odgrywający wiodącą rolę, działania ewangelizacyjne skierowane do każdego mieszkańca miasta oraz pomoc ubogim i chorym. 

13 marca 2013 roku Jorge Mario Bergoglio został wybrany na papieża i przyjął imię Franciszek. Jego pontyfikat od samego początku był określany jako „pontyfikat zmian”. Franciszek skupiał się na kwestiach społecznych, takich jak nierówności społeczne, ubóstwo, migracja, ochrona środowiska, dialog międzyreligijny oraz walka z nadużyciami w Kościele.

Jego nauczanie wyróżniało się postępowym podejściem do wielu kwestii, w tym do roli kobiet w Kościele, kwestii ekumenicznych i stosunków międzyreligijnych. Franciszek czuł potrzebę zmiany tradycyjnego podejścia Kościoła do tych kwestii i propagował otwartość i dialog.

Ojciec Święty dokonał również ważnych zmian w strukturze i organizacji samego Kościoła, takich jak reforma watykańskiej kurii, walka z korupcją i nepotyzmem, a także zmiana stylu i sposobu sprawowania władzy w Kościele. Jego podejście do zarządzania Kościołem opierało się na decentralizacji władzy i większej roli świeckich. Walczył z nadużyciami w Kościele, w tym z nadużyciami seksualnymi wzywając do troski o ofiary nadużyć i skuteczniejszej ochrony dzieci przed nadużyciami seksualnymi.

Papież Franciszek od kilku tygodni zmagał się z infekcją dróg oddechowych, początkowo traktowaną jako silne przeziębienie. W styczniu przyznał jednak, że problem jest poważniejszy – cierpi na zapalenie oskrzeli, które ostatnio nasiliło trudności z oddechem i głosem. Papież Franciszek trafił do Polikliniki Gemelli w Rzymie w piątek 14 lutego z powodu zapalenia oskrzeli. We wtorek, 18 lutego, Watykan przekazał, że infekcja rozwinęła się i papież ma obustronne zapalenie płuc. W sobotni wieczór, 22 lutego, Watykan poinformował, że Papież „doświadczył długotrwałego kryzysu oddechowego o charakterze astmatycznym, który wymagał również zastosowania tlenu o wysokim przepływie”. Ojcu Świętemu przetoczono też krew. 23 marca 2025 został wypisany ze szpitala. Jego stan określono wówczas jako stabilny.

Jeszcze w Wielkanocną niedzielę Papież udzielił wiernym błogosławieństwa Urbi et Orbi.

– Najdrożsi bracia i siostry, z głębokim bólem muszę ogłosić śmierć naszego Ojca Świętego Franciszka. O godzinie 7.35 tego ranka biskup Rzymu Franciszek powrócił do Domu Ojca – poinformował o godz. 9.47 kard. Kevin Farrell, Kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego. – Całe jego życie tu na ziemi było ofiarowane służbie Panu i Jego Kościołowi. Uczył nas wiernego życia wartościami Ewangelii, odwagi i uniwersalnej miłości. W szczególny sposób troszczył się o biednych i osoby marginalizowane – dodał Kardynał.

W poniedziałek o godz. 20 rozpocznie się w Watykanie obrzęd stwierdzenia śmierci papieża Franciszka i złożenia jego ciała do trumny – poinformował Watykan.

Aktualizacja: 21.04.2025 godz. 22.20

Pomieszczenia, w których mieszkał Papież zostały zamknięte i opieczętowane do czasu wyboru następcy. Wcześniej Pierścień Rybaka, który służył jako pieczęć papieska, został zniszczony, aby symbolicznie zakończyć pontyfikat i uniemożliwić fałszowanie dokumentów.

Aktualizacja: 22.04.2025 godz. 10.40

W sobotę 26 kwietnia o godzinie 10.00 rozpocznie się uroczysta Msza święta pogrzebowa Biskupa Rzymu Franciszka – taką decyzję podjęli kardynałowie obecni na pierwszej kongregacji generalnej zwołanej po śmierci Franciszka.

Jak informuje abp Diego Ravelli, mistrz papieskich ceremonii liturgicznych, w sobotę, 26 kwietnia 2025 r., o godzinie 10:00, na Placu św. Piotra zostanie odprawiona uroczysta Msza św. pogrzebowa Ojca Świętego Franciszka. Liturgii pogrzebowej przewodniczyć będzie kard. Giovanni Battista Re, dziekan Kolegium Kardynalskiego. Następnie trumna Biskupa Rzymu zostanie przeniesiona do Bazyliki św. Piotra, a stamtąd do Bazyliki Matki Bożej Większej, gdzie nastąpi pochówek Franciszka.

Aktualizacja: 22.04.2025 godz. 11.02

Mistrz papieskich ceremonii liturgicznych abp Diego Ravelli poinformował, że w środę o godz. 9.00 trumna z ciałem Ojca Świętego Franciszka zostanie przeniesiona z kaplicy w Domu Świętej Marty do Bazyliki Watykańskiej.

Przeniesienie ciała Ojca Świętego do Bazyliki Watykańskiej odbędzie się zgodnie z papieskimi zasadami pogrzebowymi. Ceremonia rozpocznie się modlitwą, której przewodniczyć będzie kard. Kevin Farrell. Następnie trumna zostanie przeniesiona w procesji z Domu Świętej Marty do Bazyliki św. Piotra. W świątyni odbędzie się Liturgia Słowa, po której wierni będą mogli oddać hołd Papieżowi. Datę przeniesienia ustalili kardynałowie podczas porannej kongregacji generalnej.

Aktualizacja: 22.04.2025 godz. 15.30

Prezydent RP Andrzej Duda ogłosił dzień pogrzebu Ojca Świętego dniem żałoby narodowej w Polsce.

Aktualizacja: 26.04.2025 godz. 09.55

W sobotę o godz. 20.00 przy Ołtarzu Konfesji odbyła się Ceremonia zamknięcia trumny Papieża Franciszka pod przewodnictwem kardynała kamerlinga Farrella. Obecni byli także niektórzy członkowie rodziny Papieża. W nocy Kapituła Bazyliki św. Piotra będzie czuwać przy ciele Ojca Świętego.

Aktualizacja: 26.04.2025 godz. 15.35

Publikujemy pełną treść rogitio zgłożonego w trumnie Ojca Świętego Franciszka:

Śmierć, złożenie do grobu i pochówek świętej pamięci Franciszka
Razem z nami, pielgrzym nadziei, przewodnik i towarzysz w drodze do wielkiego celu, do którego jesteśmy powołani, tj. do Nieba, 21 kwietnia Roku Świętego 2025, o 7.35 rano, gdy światło Wielkanocy rozświetlało drugi dzień oktawy, w Poniedziałek Wielkanocny, umiłowany Pasterz Kościoła Franciszek odszedł z tego świata do Ojca. Cała wspólnota chrześcijańska, a szczególnie ubodzy, dziękowali Bogu za dar służby, którą pełnił z odwagą i wiernością Ewangelii oraz mistycznej Oblubienicy Chrystusa.

Franciszek był 266. papieżem. Jego pamięć pozostaje w sercu Kościoła i całej ludzkości.

Jorge Mario Bergoglio, wybrany na papieża 13 marca 2013 r., urodził się 17 grudnia 1936 r. w Buenos Aires, w rodzinie emigrantów z Piemontu. Jego ojciec Mario był księgowym pracującym na kolei, a matka, Regina Sivori, zajmowała się domem wychowaniem piątki dzieci. Po ukończeniu szkoły jako technik chemik, wybrał drogę kapłaństwa, początkowo wstępując do seminarium diecezjalnego, a 11 marca 1958 r. wstępując do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. Studiował nauki humanistyczne w Chile, a po powrocie do Argentyny w 1963 roku ukończył filozofię w Kolegium Świętego Józefa w San Miguel. Był wykładowcą literatury i psychologii w Kolegium Niepokalanej w Santa Fé i w Kolegium Zbawiciela w Buenos Aires. Przyjął święcenia kapłańskie 13 grudnia 1969 r. z rąk księdza arcybiskupa Ramóna José Castellano, a 22 kwietnia 1973 r. złożył wieczystą profesję w zakonie jezuitów. Pełnił funkcję magistra nowicjuszy w Villa Barilari w San Miguel, wykładowcy na wydziale teologii, radnego prowincji Towarzystwa Jezusowego i rektora Kolegium, a 31 lipca 1973 r. został mianowany prowincjałem jezuitów w Argentynie. Po 1986 roku spędził kilka lat w Niemczech, w celu ukończenia pracy doktorskiej. Po powrocie do Argentyny kardynał Antonio Quarracino chciał, aby został jego bliskim współpracownikiem. 20 maja 1992 r. Jan Paweł II mianował go biskupem tytularnym Auca i biskupem pomocniczym Buenos Aires. Jako swoje zawołanie biskupie wybrał Miserando atque eligendo i umieścił w swoim herbie chrystogram IHS, symbol Towarzystwa Jezusowego. 3 czerwca 1997 r. został mianowany arcybiskupem koadiutorem Buenos Aires, a po śmierci kardynała Quarracino, 28 lutego 1998 r. zastąpił go na tym stanowisku jako arcybiskup, prymas Argentyny, ordynariusz wiernych obrządku wschodniego zamieszkałych w tym kraju oraz wielki kanclerz Uniwersytetu Katolickiego. Jan Paweł II kreował go kardynałem na konsystorzu w dniu 21 lutego 2001 r., przydzielając mu jako kościół tytularny San Roberto Bellarmino. W październiku tego samego roku pełnił funkcję pomocniczego sprawozdawcy generalnego dziesiątego Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów.

Był prostym i bardzo kochanym pasterzem w swojej archidiecezji, po której podróżował wzdłuż i wszerz, również metrem i autobusem. Mieszkał w zwykłym mieszkaniu i sam sobie gotował, bo czuł się jednym z ludu.

Przez kardynałów zgromadzonych na konklawe po rezygnacji Benedykta XVI został wybrany na papieża 13 marca 2013 r. i przyjął imię Franciszka, ponieważ, za przykładem świętego z Asyżu, chciał w pierwszej kolejności zadbać o najuboższych tego świata. Z loggi błogosławieństw przedstawił się słowami: „Bracia i siostry, dobry wieczór! A teraz wyruszamy w drogę: Biskup i lud. W drogę Kościoła Rzymu, tego, który przewodzi w miłości wszystkim Kościołom, drogę braterstwa, miłości, wzajemnego zaufania.”. I po skłonieniu głowy powiedział: „Proszę was, byście pomodlili się do Pana, by pobłogosławił mnie: o modlitwę ludu proszącego o błogosławieństwo dla swojego biskupa.”. 19 marca, w uroczystość św. Józefa, oficjalnie rozpoczął swoją posługę Piotrową.

Zawsze uważny na ostatnich i odrzuconych przez społeczeństwo, Franciszek, zaraz po wyborze, postanowił zamieszkać w Domu Świętej Marty, ponieważ nie mógł obejść się bez kontaktu z ludźmi, a od pierwszego Wielkiego Czwartku zechciał odprawiać Mszę Wieczerzy Pańskiej poza Watykanem, udając się za każdym razem do więzień, ośrodków dla niepełnosprawnych i narkomanów. Kapłanom zalecał, aby zawsze byli gotowi do udzielania sakramentu miłosierdzia, aby mieli odwagę wychodzić z zakrystii i szukać zaginionych owiec oraz by otwierali drzwi kościoła aby móc przyjąć tych, którzy pragną spotkać się z Obliczem Boga Ojca.

Pełnił posługę Piotrową z niestrudzonym poświęceniem na rzecz dialogu z muzułmanami i przedstawicielami innych religii, zwołując ich niekiedy na spotkania modlitewne i podpisując wspólne deklaracje na rzecz zgody między wyznawcami różnych religii, takie jak Dokument o ludzkim braterstwie podpisany 4 lutego 2019 r. w Abu Zabi z sunnickim przywódcą Al-Tayyebem. Jego miłość do ubogich, starszych i najmłodszych skłoniła go do zainicjowania Światowych Dni Ubogich, Dziadków i Dzieci. Ustanowił także Niedzielę Słowa Bożego.

Bardziej niż którykolwiek z jego poprzedników powiększył Kolegium Kardynalskie, zwołując dziesięć konsystorzy, na których mianował 163 kardynałów, w tym 133 elektorów i 30 nieelektorów, pochodzących z 73 krajów, z których 23 nigdy wcześniej nie miało kardynała. Zwołał pięć synodów biskupów, trzy zwyczajne ogólne poświęcone rodzinie, młodzieży i synodalności, jeden nadzwyczajny poświęcony rodzinie i jeden specjalny dla regionu Panamazonii.

Wielokrotnie zabierał głos w obronie niewinnych. Gdy rozprzestrzeniała się pandemia COVID-19, wieczorem 27 marca 2020 roku na placu Świętego Piotra, którego kolumnada symbolicznie obejmowała Rzym i świat, zechciał modlić się w samotności za przerażoną i nękaną nieznaną chorobą ludzkość. Ostatnie lata jego pontyfikatu były naznaczone licznymi apelami o pokój, sprzeciwiając się trzeciej wojnie światowej w kawałkach, toczącej się obecnie w różnych krajach, szczególnie na Ukrainie, a także w Palestynie, Izraelu, Libanie i Mjanmie.

Po dziesięciodniowym pobycie w szpitalu, który rozpoczął się 4 lipca 2021 r. w celu przeprowadzenia operacji w Poliklinice Agostino Gemelli, Franciszek wrócił do tego samego szpitala 14 lutego 2025 r. na 38-dniowy pobyt z powodu obustronnego zapalenia płuc. Po powrocie do Watykanu ostatnie tygodnie życia spędził w Domu Świętej Marty, gdzie, pomimo nieodzyskania pełni sił, do samego końca z taką samą pasją poświęcał się posłudze Piotrowej. W Niedzielę Wielkanocną, 20 kwietnia 2025 r., po raz ostatni ukazał się w loggii Bazyliki Świętego Piotra, aby udzielić uroczystego błogosławieństwa Urbi et Orbi.

Nauczanie doktrynalne papieża Franciszka było bardzo bogate. Świadek skromnego i pokornego stylu, opartego na otwartości na działalność misyjną, na apostolskiej odwadze i na miłosierdziu, świadomy konieczności unikania niebezpieczeństwa autoreferencyjności i duchowej światowości w Kościele, Papież zaproponował program swojego pontyfikatu w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium (24 listopada 2013 r.). Wśród najważniejszych dokumentów znajdują się 4 encykliki: Lumen fidei (29 czerwca 2013 r.) podejmująca temat wiary w Boga, Laudato si’ (24 maja 2015 r.) poruszająca problem ekologii i odpowiedzialności rodzaju ludzkiego w kryzysie klimatycznym, Fratelli tutti (3 października 2020 r.) o braterstwie ludzkim i przyjaźni społecznej, Dilexit nos (24 października 2024 r.) o nabożeństwie do Najświętszego Serca Jezusowego. Ogłosił 7 adhortacji apostolskich, 39 konstytucji apostolskich, liczne listy apostolskie, z których większość w formie motu proprio, 2 bulle ogłaszające Rok Święty, oraz katechezy wygłoszone na audiencjach generalnych i przemówienia wygłoszone w różnych częściach świata. Po utworzeniu Sekretariatów ds. Komunikacji i ds. Ekonomii, Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia oraz Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka, zreformował Kurię Rzymską, wydając Konstytucję Apostolską Praedicate Evangelium (19 marca 2022 r.). Zmodyfikował proces kanoniczny dotyczący orzekania nieważności małżeństwa w Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich i w Kodeksie Prawa Kanonicznego (motu proprio Mitis et misericors Iesus i Mitis Iudex Dominus Iesus) oraz zaostrzył przepisy dotyczące przestępstw popełnianych przez przedstawicieli duchowieństwa przeciwko nieletnim lub osobom bezbronnym (motu proprio Vos estis lux mundi).

Franciszek pozostawił wszystkim wspaniałe świadectwo człowieczeństwa, świętego życia i powszechnego ojcostwa.

Aktualizacja: 26.04.2025 godz. 15.43

W sobotę zakończyły się uroczystości pogrzebowe Papieża Franciszka. W Mszy św. na Placu Świętego Piotra uczestniczyło ok. 250 tysięcy wiernych, a kolejne 150 tysięcy żegnało trumnę Papieża wzdłuż trasy do Bazyliki Matki Bożej Większej.

Mszy św. przewodniczył kardynał Giovanni Battista Re, dziekan Kolegium Kardynalskiego, który w homilii podkreślił, że „radość Ewangelii i miłosierdzie” były kluczowymi hasłami pontyfikatu Franciszka. W uroczystościach wzięło udział ponad 160 delegacji z całego świata, w tym prezydenci Argentyny, USA, Ukrainy i Polski.

O godzinie 13:00 rozpoczęła się ceremonia złożenia do grobu trumny z ciałem Ojca Świętego Franciszka. Zgodnie ze swoją wolą, Papież został pochowany w Bazylice Matki Bożej Większej. Obrzędom przewodniczył kardynał Kevin Farrell, kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego. Na Placu św. Piotra oraz na ulicach Rzymu zgromadziło się około 400 tysięcy wiernych, pragnących oddać ostatni hołd ukochanemu Papieżowi.

Ceremonia przebiegała zgodnie z przepisami zawartymi w Ordo Exsequiarum Romani Pontificis i odbyła się w obecności najbliższej rodziny zmarłego oraz wyznaczonych przedstawicieli Kościoła. Uroczystość zakończyła się o godzinie 13:30.

Szczególnym momentem były chwile, gdy około czterdziestu osób — bezdomnych, więźniów i migrantów — stanęło u progu Bazyliki z białymi różami w dłoniach, symbolicznie żegnając swojego duchowego przewodnika. Kwiaty zostały następnie zebrane przez czworo dzieci, które wspólnie z ceremoniarzami uczestniczyły w prywatnym pochówku Papieża.